راه‌حل‌های تکراری و بی‌نتیجه دولت برای حل بحران در کارخانه کاشی اصفهان / کارگران از سال ۹۵ از کارخانه طلبکارند!
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۲۱۷۹۱
کارخانه کاشی اصفهان از سال ۸۸ به بخش خصوصی واگذار شده و پس از بروز مشکلات، دولت برای راه حل از تسهیلات دولتی استفاده کرده است؛ راه حلی که فقط باعث مقروض‌تر شدن کارخانه شده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * توصیه‌های زیادی در احادیث نبوی و ائمه اطهار (ع) بر پرداخت مزد کارگران به موقع بشده است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شرکت صنایع کاشی اصفهان عمری حدودا ۵۰ ساله دارد و از کارخانه‌های بزرگ تولیدکننده کاشی در ایران محسوب می‌شود. اراضی تحت تملک این شرکت ۴۵ هکتار عنوان شده است. این کارخانه تکنولوژی چاپ دیجیتال را در اختیار دارد و امکان تولید کاشی با کیفیت بسیار بالا و ایجاد طرح‌های رندوم و متعدد برای هر محصول را داراست. سایه سنگین خصوصی سازی بر کارخانه کاشی اصفهان در وبسایت این کارخانه اعلام شده که روزانه ۲۵ هزار قطعه کاشی تولید می شود و این رقم به ۷۲۵ هزار قطعه در ماه هم می رسد. ۱۳ خط تولید دارد و ۹۰ درصد تولیداتش را صادر می‌کند. این اطلاعات نشان می‌دهد که چرخ کارخانه می‌چرخد و قاعدتا کارگران مشغول کارند. اما چرا در پرداخت دستمزد آنان تعلل می‌شود؟ کارگران این کارخانه معتقدند که خصوصی سازی باعث بروز مشکلات بسیاری برای آنها شده است.
کارخانه کاشی اصفهان در سال ۸۸ به بخش خصوصی واگذار شد و تا سال ۹۳ تحت مدیریت اولین سرمایه گذار بوده است. در سال ۹۴ کارخانه را به فردی دیگر واگذار می‌کنند که باز هم، رونق به تولید این کارخانه بازنمی گردد. در اسفند سال ۹۶ فردی دیگر به عنوان سهامدار عمده به کارخانه می‌آید، اما خبری از سودآوری نشد.
کارخانه کاشی اصفهان در اواخر دی ۹۵ پس از مدتی درگیری با چالش‌های تأمین مالی و رکود در بازار، تولید خود را متوقف کرد. در آن زمان ۱۱ ماه حقوق کارگران این کارخانه به تعویق افتاده بود.
مسئولان استانی و نمایندگان این استان در مجلس شورای اسلامی پیگیری‌های خود را اغاز کردند و در نهایت در سال ۹۷ و با استقرار مدیریت جدید بر کارخانه، کار در آن، از سر گرفته شد. معوقات کارگران تا حدودی پرداخت شد و تولیدی این شرکت به ۲ میلیون مترمربع در سال رسید. ۵۰۰ کارگر نیز به کار بازگشتند. اما به نظر می‌رسد آنچه این کارخانه را از تعطیلی بیرون آورده بود، تزریق تسهیلات دولتی بر بدنه کارخانه بود، به طوری که حتی صادرات ۹۰ درصد از تولیدات کارخانه نیز، با وجود افزایش قیمت ارز، نتوانست مشکلات را کاهش دهد.
مطالبات دستمزدی پرداخت نشده از ۹۵ براساس اظهارات قربانی، کارگران این کارخانه از سالهای ۹۵ و ۹۶ مطالبات دستمزدی پرداخت نشده دارند و در سال ۹۸ نیز از تیرماه حقوق کارگران پرداخت نشده است. آخرین دور اعتراضات کارگران کاشی اصفهان از اول تیرماه امسال آغاز شده است. در این زمان که حدود ۵ ماه از حضور مدیر جدید در کارخانه می‌گذرد، وضعیت تولید در کارخانه تغییری نکرده و کارگران به معوقات خود نرسیده اند. البته مدیر جدید کاشی اصفهان با همان راه حل همیشگی دولت، پای کار آمده است؛ پرداخت تسهیلات دولتی برای پرداخت حقوق کارگران. این درمان موقتی راهکار اصلی دولت برای حل بحران در کارخانه‌ها و شرکت‌های بزرگ تولیدی است که تاکنون نتیجه عکس داده و باعث مقروض شدن بیشتر آنان شده است.
اکنون حدود ۴۰۰ کارگر در کارخانه کاشی مشغول به کار هستند؛ کارگرانی که معوقات خود را از سال ۹۵ دریافت نکرده اند و دولت و نهادهای دولتی نیز توان حل مشکل این کارخانه را ندارند.
این گزارش آغاز پرونده کارخانه کاشی اصفهان در خبرگزاری دانشجو است و پس از این، پیگیری‌های این خبرگزاری از مسئولان درباره مشکلات کارگران و بازگشت تولید به این کارخانه صورت می‌گیرد. پاسخ به سوالاتی مانند میزان بدهی واقعی کارخانه کاشی به بانک‌ها چه مقدار است، راهکار سازمان خصوصی سازی برای حل بحران این کارخانه و از همه مهمتر چرا سال‌ها خصوصی سازی کارخانه‌های بزرگ منجر به نابودی آنان شده را در گزارش های بعدی پیگیری خواهیم کرد. همچنین به دنبال پیگیری این شائبه هستیم که آیا سهامداران بخش خصوصی با هدف از بین بردن این بنگاه‌های بزرگ اقتصادی مانند هپکو، آذرآب، کشت و صنعت مغان و کاشی اصفهان وارد کارزار خصوصی سازی آنان شده اند یا واقعا قصد رونق تولید داشته اند!
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: کارخانه کاشی اصفهان اعتراضات کارگری سازمان خصوصی سازی تسهیلات دولتی کارخانه کاشی اصفهان حقوق کارگران پرداخت حقوق کارخانه ها خصوصی سازی بخش خصوصی راه حل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۲۱۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحقق پیش‌بینی هفته قبل: 1000 مورد به آمار کارخانه‌های احیایی در یک هفته اضافه شد
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- درست یک هفته قبل و در ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ ذیل این تیتر: ۲ هزار، ۶ هزار، ۸ هزار... فهرست کارخانه های احیا شده را منتشر کنید/ هر بار هزار تا زیادتر می شود، نوشتیم:
«کمتر از دو سال پیش و ۳۰ مهر ۱۴۰۱ در روز ملی صادرات اعلام شد در این دولت دو هزار کارخانه احیا شدند. . یک سال و دو ماه بعد هم در اواخر آذر و هم اوایل دی ۱۴۰۲ عدد ۶ هزار اعلام شد ... ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ هزار فقره اضافه کرد و شد ۷ هزار. این نوبت در جشن ملی توان‌مند‌سازی به ۸ هزار رسید و مدتی که بگذرد هزار کارخانه بیشتر می‌شود و جالب این که واحد افزایش هم هزار است.»
دیشب ۱۹ اردیبهشت و در دقیقه ۵۸ از دهمین گفتوگوی تلویزیونی رییس جمهور با دو مجری آقا و خانم صدا و سیما آقای رییسی گفت: تعداد کارخانه‌های احیا شده به ۹ هزار رسیده است. گفته بودیم «مدتی بگذرد هزار کارخانه بیشتر می شود و واحد افزایش هم هزار است» اما تصور این بود که بعد از یک ماه به ۹ هزار می رسد نه پس از یک هفته!
۱۲ اردیبهشت عدد ۸۰۰۰ اعلام شد و ۱۹ اردیبهشت عدد ۹ هزار. به نطر می رسد فاصله افزایش هزار کارخانه احیا شده به نسبت قبل کم شده است و همین جور هزار تا هزار تا اضافه می شود. راهکار چیست؟ انتشار اسامی واحدها.
نکته قابل توجه دیگر در سخنان آقای رییسی این بود که تعبیر تازه به کار بردند: عقلانیت انقلابی.
قبل از این چند نوبت نوشته بودم اولین رییس جمهوری است که گفتمان اختصاصی ندارد و وزیر ارشاد پاسخ داده بود گفتمان آقای رییسی گفتمان انقلاب است و به همین خاطر گفتمان اختصاصی ندارد ولی به نظر می‌رسد مشاوران روی تعبیر خاص کار کرده‌اند و از این رو می‌توان اصطلاح «عقلانیت انقلابی به جای دیپلماسی التماسی» را گفتمان اختصاصی دانست فارغ از این که درباره دیپلماسی التماسی چه نظری داشته باشیم.
منظور رییس جمهور این است که قبلی ها (مشخصا حسن روحانی و جواد ظریف) التماس می کردند تا رابطه ای ایجاد شود و تحریمی را بردارند و ما با «عقلانیت انقلابی»به هدف می رسیم.
عقلانیت انقلابی تلفیقی از دو واژه ظاهرا متناقض است. چون انقلابی گری حسب ظاهر با عقلانیت که مبتنی بر دوراندیشی و منفعت جویی و مصلحت طلبی است سازگار نیست.کما این که عقلانیت با انقلابی گری ولی این دو را با هم به کار برده تا هم از انقلابیونی که به ترمز بریدگی می بالیدند متمایز شود و هم از عقلایی که از انقلابی گری.
تلفیق تعابیر ظاهرا متضاد در نیروهای سیاسی ایران البته سابقه دارد. حتی در عصر اصلاحات مهم ترین جریان نظریه پرداز اصطلاح «آرامش فعال» را به کار برد. یا بعدها برخی می‌گفتند اصول‌گرای اصلاح‌طلب‌اند. عقلانیت انقلابی هم از سنخ مفاهیم پارادوکسیکال یا متناقض نما و تلفیقی است.
سومین نکته متمایز در سخنان رییس جمهور افتخار به رشد اقتصادی بود بی آن که اشاره کند به خاطر افزایش فروش نفت از ۲۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی به یک میلیون بشکه در حال حاضر رسیده است و غالبا هم به چین. این افزایش را برخی به خاطر اغماض بایدن می دانند اما در واقع به خاطر جنگ اوکراین است و اگر ترامپ بازگردد و موضوع اوکراین را حل کند بعید نیست تلاش کنند به همان ۲۰۰ هزار بشکه بازگردیم.
هر چند سخنان رییس جمهوری به سبب استفاده از برخی تعابیر تازه و همان افزایش هزار واحد جالب توجه بود اما مشخص نیست با چه توجیهی مصاحبه رییس دولت با دو کارمند دولت که فاقد کمترین اختیار و ابتکار برای طرح سوالی از پیش تعیین نشده اند به عنوان گفت‌و‌گو با مردم عرضه می‌شود؟
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند